Polonista w spódnicy

 Polowanie na muchy i śledzie Oglądam Wajdę, ,,Polowanie na muchy" z 1969r., w sobotni wieczór. -Ależ ja jestem najdalsza od pruderii!-mówi dziewczynka w czerwoniuchnym, jak świąteczne ozdoby, swetrze.- Ale co innego Spała, a co innego afiszowanie się z kimś w niedzielę po Nowym Świecie! Robię też kilka, niezwiązanych bliżej ze sobą, rzeczy w internecie. Wyszukuję bliskiej koleżance proste, delikatne suknie ślubne, o które tak trudno. Wysyłam jej starannie dobrane przykłady, linki, tak aby były w jej stylu, nie za drogie, i żeby trochę ulżyć w jej codziennym kołowrotku okołoślubnym i pracy. Oglądam ten film, słucham Ciut Więcej, jak przemawia na temat biżuterii i historii w nich zamkniętej. Planuję coś na mojego bloga (:D), obserwuję pogadanki Mamy Lamy o tym, jak znaleźć dobrego, porządnego, właściwego człowieka na męża. Czy Anna Lewandowska jest katoliczką, jak wyglądała młoda Zawadzka, gdy jeszcze Gustaw Holoubek, jej mąż, żył i był świetnym aktorem teatralnym i filmowym. N

Hej, pomyślałam, że pora się przywitać. Skoro ktoś ma to czytać, to temu Ktosiowi należy się jakaś szersza perspektywa na bloga :) Jestem polonistką, na razie niespełnioną, bo drugoroczną studentką licencjatu. Kocham spódnice i sukienki, i w nich też  najczęściej pędzę ,,żywot mój tułaczy" w różnych miastach Polski. Tak powstała nazwa bloga. Zrodziła się z serdecznych, zakulisowych rozmów z bliskimi mi ludźmi, którzy stale wspominali o upublicznieniu moich myśli i poglądów, o tym, żeby pokazać światu, co piszę. I tego właśnie pragnę- żeby blog był zwyczajny, szczery, o mnie. Ma pełnić formę pamiętnika, zlewu myśli i lekkich, radosnych opisów, jak i tych trudnych, niewygodnych, na które przymykamy oczy codziennie, widząc smutek w oczach współpasażerów w autobusie, ludzi spotkanych na spacerze z psem i naszych znajomych. Przez lata pisałam pamiętniki, które zaczęłam tworzyć na wzór powieści, dialogować je, opisywać krajobrazy i uczucia bohaterów i narratorki. Pomyślałam, żeby